Καλλικράτης

Ο Καλλικράτης είναι ένα μικρό ορεινό χωριό χτισμένο στο ομώνυμο οροπέδιο των Λευκών Ορέων στα Σφακιά  σε υψόμετρο 540 μέτρα. Το χωριό είναι προσβάσιμο είτε μέσω των γειτονικών χωριών Ασφένδου από τα δυτικά, Ασή Γωνιάς  από τα ανατολικά, είτε από έναν ασφαλτοστρωμένο ελικοειδή δρόμο που ξεκινά βόρεια του χωριού Καψοδάσος και καταλήγει στο οροπέδιο του Καλλικράτη.

Νοτιοδυτικά του οροπεδίου βρίσκεται το Φαράγγι του Καλλικράτη, το οποίο καταλήγει στο χωριό Πατσιανός. Το φαράγγι διασχίζεται από ένα μονοπάτι μήκους τεσσάρων χιλιομέτρων.

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα ο Καλλικράτης είναι σχεδόν ακατοίκητος, μια και οι βοσκοί κάτοικοι του κατεβαίνουν με τα κοπάδια τους στα χειμαδιά τους για να ξεχειμωνιάσουν.

Οι κάτοικοι του Καλλικράτη είχαν μακρά παράδοση συμμετοχής σε απελευθερωτικούς αγώνες. Κατά τη μεγάλη κρητική επανάσταση του 1867, τουρκικές δυνάμεις υπό την αρχηγία του Ομέρ πασά προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εισβάλουν στα Σφακιά από τον Καλλικράτη. Στις αρχές του 20ου αιώνα αρκετοί Καλλικρατιανοί εθελοντές πήραν μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908).

Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής αντιστασιακές δυνάμεις είχαν εγκαταστήσει έναν ασύρματο στο σπήλαιο Ανεμόσπηλιος  κοντά στον Καλλικράτη. Ο αντιστασιακός Γεώργιος Ψυχουντάκης στο βιβλίο του «Ο κρητικός δρομέας» αναφέρει ότι είχε μείνει κρυμμένος στο σπήλαιο αυτό την άνοιξη του 1942 βοηθούμενος από τους ντόπιους.

Το 1943 η παραστρατιωτική ομάδα του Φριτς Σούμπερτ λεηλάτησε και έκαψε το χωριό και εκτέλεσε πάνω από 30 κατοίκους ως αντίποινα για την συμμετοχή των ντόπιων στην Αντίσταση κατά των Ναζί.