Μπούρτζι

Το Μπούρτζι, στη Μεθώνη της Μεσσηνίας, είναι το μικρό οχυρό στη νησίδα στα νότια του κάστρου της Μεθώνης , με το οποίο συνδέεται με μια αψιδωτή, πέτρινη, πλακόστρωτη γέφυρα.

Το Μπούρτζι αποτελείται από έναν οκτάπλευρο πύργο, ο οποίος περιβάλλεται από χαμηλό οκτάπλευρο τείχος. Ο πύργος είναι διώροφος, ενώ καλύπτεται από ημικυλινδρικό τρούλο. Πέτρινες σκάλες οδηγούν στον όροφο του πύργου, όπου διαμορφώνεται αίθουσα με κανονιοθυρίδες περιμετρικά.

Η οικοδόμηση του οχυρού στο Μπούρτζι άρχισε λίγο πριν το 1500 από τους Ενετούς και ολοκληρώθηκε από τους Οθωμανούς κατά τον 16ο αιώνα. Σύμφωνα με τον Τούρκο περιηγητή Evliya Celebi, χρονολογείται από την εποχή του Suleyman I του Μεγαλοπρεπούς (1520-1566), λίγο μετά την κατάληψη της βενετικής Modon.

Το Μπούρτζι χρησιμοποιήθηκε, εκτός από οχυρό και ως φάρος, ενώ μετά την έλευση του Ιμπραήμ στη Μεθώνη το 1825, έγινε πύργος – φυλακή, όπου υπέστησαν βασανιστήρια και βρήκαν φριχτό θάνατο εκατοντάδες αιχμάλωτοι. Εδώ, τον Οκτώβριο του 1825, νικημένος από τις κακουχίες και τη χολέρα, πέθανε και ο «Άγιος Μεθώνης», Γρηγόριος Παπαθεοδώρου, ένας από τους ιερωμένους που πολέμησαν στην ελληνική Επανάσταση. Σύμφωνα με την παράδοση, το πτώμα του ρίχτηκε στα αφρισμένα κύματα και χάθηκε.