Μονή Αγίου Νικολάου Δομηνικανών

Στην πλατεία της Σπλάντζιας δεσπόζει η Μονή Αγίου Νικολάου Δομηνικανών που κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας είχε μετατραπεί σε τζαμί προς τιμήν του Σουλτάνου Ιμπραήμ (Χιουγκιάρ Τζαμισί – το τζαμί του ηγεμόνα). Είναι ο μοναδικός ναός στην Ελλάδα που διατηρεί και καμπαναριό και μιναρέ.

Χτίστηκε γύρω στα 1320 από την αδελφότητα των Δομηνικανών της Κάντια. Αρχιτεκτονικά η  Μονή Αγίου Νικολάου Δομηνικανών ακολουθεί το πρότυπο της Κεντρικής Μονής του Αγίου Πέτρου και είναι βασιλικού ρυθμού.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, η  Μονή Αγίου Νικολάου Δομηνικανών  ήταν το Χιουγκάρ Τζαμισί, το κεντρικό τζαμί της πόλης. Εδώ φυλασσόταν το ιερό ξίφος του Τούρκου Δερβίση, ο οποίος πρώτος μπήκε μέσα στην πόλη, ανέβηκε στο καμπαναριό και με το ξίφος στριφογύρισε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα καλώντας τους πιστούς σε προσευχή με την φράση: «Ένας είναι ο θεός και προφήτης του ο Μωάμεθ». Μετά από αυτό το τυπικό η καθολική μονή μπορούσε να μετατραπεί σε τζαμί.

Σε ολόκληρη την περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλά και ως το τέλος του 1912 το ξίφος του Δερβίση παρέμενε στη Μονή Αγίου Νικολάου Δομηνικανών μέχρι την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, οπότε οι μουσουλμάνοι το πήραν μαζί τους.

Το 1928 το τζαμί πέρασε στα χέρια των ορθοδόξων και μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο.

Το αρχικό καμπαναριό της Μονής Αγίου Νικολάου Δομηνικανών βρισκόταν στα βορειοανατολικά της εκκλησίας, όμως σήμερα δεν σώζεται. Δυτικά του ναού βρίσκεται το αίθριο της περίκλειστης αυλής της μονής του Αγίου Νικολάου των Δομινικανών, που ήταν νεκροταφείο ευγενών και τιτλούχων κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας.