Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου
Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου βρίσκεται στην Αργολίδα, στον αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου της Επιδαύρου κοντά στο χωριό Λυγουριό, και σε απόσταση μισής ώρας με αυτοκίνητο από το Ναύπλιο.
Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου θεωρείται το τελειότερο αρχαίο ελληνικό θέατρο. Φημισμένο για την άψογη ακουστική του, και την απόλυτη αρμονία του με το φυσικό τοπίο, έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου χτίστηκε αμφιθεατρικά στη δυτική πλευρά του Κυνορτίου όρους τον 4ο αι. π.Χ. από τον αργείο αρχιτέκτονα Πολύκλειτο τον Νεότερο, και προοριζόταν για τη διασκέδαση των ασθενών του Ασκληπιού. Μέχρι και την Ρωμαϊκή εποχή βρισκόταν σε ακμή. Στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. το κυρίως θέατρο επεκτάθηκε κι η χωρητικότητά του έφτασε περίπου τις 14.000 θέσεις. Μεταγενέστερα, η σκηνή του διορθώθηκε και χρησίμευσε και σαν κατοικία για τους ντόπιους. Σε γενικές γραμμές όμως, μέχρι σήμερα έχει διατηρήσει την αρχική του μορφή.
Στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου συναντά κανείς τη γνωστή τριμερή διάρθρωση του αρχαιοελληνικού θεάτρου, αλλά στην τελειότερή της έκφραση. Κατασκευασμένο από πωρόλιθο, το θέατρο αποτελείται από το κοίλον (τον χώρο των θεατών), το οποίο χωρίζεται σε δύο μέρη: το πάνω μέρος, που αποτελείται από 21 σειρές καθισμάτων για το λάο, και το κάτω, 34 σειρών, για τους επισήμους. Σημαντική προσθήκη του 2ου αιώνα π.Χ, θεωρείται το επιθέατρο με 21 σειρές εδωλίων και 23 κλίμακες ανόδου. Επίσης, στο θέατρο εγγράφεται η κυκλική ορχήστρα στο κέντρο της οποίας σώζεται η βάση για τον βωμό του Διονύσου κι ένας πλακόστρωτος διάδρομος που χωρίζει το κοίλο από την κυκλική ορχήστρα διάμετρου 20 μέτρων. Η σκηνή του θεάτρου συναποτελείται από το προσκήνιο και το κεντρικό κτήριο όπου υπήρχαν υποδοχές για την τοποθέτηση σκηνικών.
Ο αρχαιολόγος Παναγής Καββαδίας ανακάλυψε το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου κατά το διάστημα 1870-1926. Η θέση που χτίστηκε ήταν προσεκτικά διαλεγμένη. Έτσι από το κοίλο ο θεατής μπορεί να δει τον εμπρός στο θέατρο περίβολο, αλλά κι όλη την πεδιάδα που το περιβάλλει, ενώ οι θέσεις του ευνοούν την ομοιογενή μετάδοση του ήχου χωρίς σημαντικές αλλοιώσεις.
Η πρώτη παράσταση στο αρχαίο θεάτρο της Επιδαύρου μετά την αρχαιότητα ήταν η Ηλέκτρα του Σοφοκλή (1938), έργο που παίχτηκε μονό με το φυσικό φως του απογεύματος και με πρωταγωνίστρια την Κατίνα Παξινού. Οι παραστάσεις σταμάτησαν στην συνέχεια λόγω του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, το θέατρο δέχτηκε εργασίες αναστήλωσης και το 1955 εγκαινιάστηκε το Φεστιβάλ Επιδαύρου που έκτοτε περιλαμβάνει παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο κάθε καλοκαίρι.
