Μονή Παναγουλάκη
Η Μονή Παναγουλάκη, ένα από τα μοναστήρια της Καλαμάτας με παλαιοημερολογίτες μοναχούς μαζί με την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το κέντρο της Μεσσηνιακής πρωτεύουσας, κοντά στο νεκροταφείο.
Σε μια έκταση περίπου δύο στρεμμάτων στη Μονή Παναγουλάκη που ιδρύθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από τον Ηλία Παναγουλάκη, βρίσκεται ο ναός της Ευαγγελιστρίας, το ταλαιπωρημένο από τους σεισμούς εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, το εκκλησάκι της Υπαπαντής, το μικρό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, τα κελιά των μοναχών, το νεκροταφείο και το οστεοφυλάκιο.
Από το εκκλησάκι της Υπαπαντής της Μονής Παναγουλάκη, μπορεί κανείς να κατέβει στη σπηλιά που χρησιμοποιούσε ο ιδρυτής της μονής για να προσεύχεται. Εντυπωσιακά είναι και τα μικρά σε μέγεθος κελιά των μοναχών, στα οποία κάποτε η είσοδος γινόταν σχεδόν πλαγιαστά σε ανάμνηση των πυλών του Παραδείσου, όπως εξηγούσε ο ιδρυτής της Μονής.
Στη νοτιοδυτική γωνιά της Μονής Παναγουλάκη, οι μοναχοί λειτουργούν και εργαστήριο παραγωγής κεριών σε έναν χώρο που κάποτε ήταν ένας μύλος για άλεσμα δημητριακών.
Ξεχωριστή είναι, πάντως, η ιστορία του ιδρυτή της Μονής Παναγουλάκη, του Ηλία Παναγουλάκη, ο οποίος αν και τις πρώτες τρεις δεκαετίες της ζωή του ήταν ιδιοκτήτης ταβέρνας με έκλυτο βίο, μετά τον χαμό ενός φίλου του μεταστράφηκε σε έναν ασκητή-μοναχό, ο οποίος υπέβαλε τον εαυτό σε αυστηρή μοναστική ζωή.
