Ρωμαϊκό Βαλανείο Φισκάρδου

Το Ρωμαϊκό Βαλανείο του Φισκάρδου ήταν λουτρό ιδιωτικής χρήσης της Ρωμαϊκής Περιόδου. Ανακαλύφθηκε στην περιοχή Άγιος Ανδρέας του Φισκάρδου, δίπλα στην θάλασσα. Χρονολογείται στη Ρωμαϊκή – Υστερορωμαϊκή περιόδο (2ος – 3ος / 5ος μ. Χ. αιώνες). Στην περιοχή έχει βεβαιωθεί από τους αρχαιολόγους πως υπήρξε αστικό κέντρο την περίοδο εκείνη, που τοποθετείται στην σημερινή θέση Τηγάνια.

Στο ρωμαϊκό Βαλανείο του Φισκάρδου εντοπίστηκαν τρεις υπόκαυστοι χώροι που χρησιμοποιούνταν για την θέρμανση του νερού και των θαλάμων και που τροφοδοτούνταν από δύο εστίες, μία σε κάθε πλευρά του χώρου. Ανακαλύφθηκε ακόμη μια μικρή δεξαμενή για το κρύο νερό, ενώ μπορεί κανείς να δει καθαρά τους τοίχους του λουτρού. Οι συνολικές διαστάσεις του λουτρού είναι 10,80 x 8,70 μέτρα.

Οι τοίχοι του βαλανείου είναι κτισμένοι κατά το «opus mixtum» («μεικτό»), δηλαδή σειρές λίθων εναλλάσσονται με σειρές πλίνθων και ως συνδετικό υλικό έχει χρησιμοποιηθεί ασβεστοκονίαμα και σώζονται σήμερα σε μέγιστο ύψος 2,45μέτρα. Είναι εντυπωσιακοί οι αεραγωγοί που διακρίνονται στους τοίχους του ρωμαϊκού βαλανείου Φισκάρδου και που μέσω αυτών περνούσε ο ζεστός αέρας από τα υπόκαυστα στο θάλαμο. Έχουμε έτσι ένα δείγμα της λεπτομερούς τεχνικής που είχαν αναπτύξει οι Ρωμαίοι, που έδιναν μεγάλη σημασία στα δημόσια λουτρά.

Στο ΝΔ τμήμα του ρωμαϊκού βαλανείου Φισκάρδου υπάρχουν υπολείμματα του πλακοστρωμένου διαδρόμου μήκους 6,50 μέτρων που οδηγούσε στη δεξαμενή. Το δάπεδο και των δύο χώρων σχηματίζεται από σχιστολιθικές πλάκες.

Λίγο βορειότερα του ρωμαϊκού βαλανείου Φισκάρδου έχει ανακαλυφθεί ρωμαϊκό νεκροταφείο και έχει ανασκαφεί τμήμα του, φέρνοντας στο φως ταφικούς θαλάμους και λίθινες σαρκοφάγους.