Κότσινας

Το επίνειο του Κότσινα βρίσκεται στη βόρεια Λήμνο, στο στενό σημείο που ενώνεται το ανατολικό με το δυτικό τμήμα του νησιού, σε απόσταση 9 χλμ. από τον Μούδρο. Ψαροταβέρνες γύρω από μια υπέροχη αμμουδιά και ψαρόβαρκες δημιουργούν ένα γραφικό τοπίο ελληνικού καλοκαιριού. Σήμερα ο Κότσινας δεν κατοικείται παρά μόνο τα καλοκαίρια, όμως πρόκειται για ένα από τα ιστορικότερα σημεία της Λήμνου.

Ο Κότσινας έγινε σπουδαίο λιμάνι της Λήμνου κατά την Ενετοκρατία, αν και το Κάστρο του Κότσινα θεωρείται παλαιότερο – σύμφωνα μάλιστα με το θρύλο, εκεί κατέφυγε ζητώντας προστασία και ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Το Κάστρο ήταν χτισμένο πάνω σε τεχνητό γήλοφο ύψους 20 μέτρων, με τάφρο που ενωνόταν με τη θάλασσα γύρω του. Μέσα στο κάστρο του Κότσινα βρισκόταν από τότε μια εκκλησία, αφιερωμένη αρχικά στην Παναγία και κατόπιν στην Ζωοδόχο Πηγή.

Κατεβαίνοντας περίπου 60 σκαλοπάτια μέσα από την εκκλησία προς το εσωτερικό του γήλοφου, φτάνει κανείς σε μια πηγή γλυκού νερού, το αγίασμα όπως είναι γνωστό. Φαίνεται πως κατά την κατασκευή του Κάστρου στον Κότσινα προβλέφτηκε η δημιουργία σήραγγας, ώστε να αξιοποιείται σε τυχόν πολιορκίες το νερό της πηγής.

Πράγματι, ο Κότσινας πολιορκήθηκε από τους Τούρκους το 1478. Τότε ήταν που δημιουργήθηκε και ο θρύλος της Μαρούλας, της οποίας το άγαλμα (έργο του Ιπποκράτη Σαβούρα, 1969) βλέπουμε σήμερα στο σημείο. Η Μαρούλα ήταν κόρη ενός από τους υπερασπιστές του κάστρου, η οποία, βλέποντας τον πατέρα της να σκοτώνεται άρπαξε το σπαθί του και ρίχτηκε στη μάχη, εμψυχώνοντας τους συμπολεμιστές της και οδηγώντας τους τελικά στη νίκη!

Στον Κότσινα γίνεται μεγάλο πανηγύρι την Παρασκευή του Πάσχα, ανήμερα της γιορτής της Ζωοδόχου Πηγής.