Ελαιοχώρι

Το Ελαιοχώρι είναι ένας οικισμός ανατολικά της Καλαμάτας, σκαρφαλωμένος στις πλαγιές του δυτικού Ταϋγέτου. Βρίσκεται στη βορεινή πλαγιά ενός λόφου, στο μέρος που ήταν κτισμένη η αρχαία πόλη Καλάμαι. Ο λόφος προστάτευε την πόλη από την θέα των πειρατών από το λιμάνι της Καλαμάτας, ενώ από την κορυφή του, φαίνεται ο Μεσσηνιακός κόλπος, απέναντι το Πεταλίδι και η Κορώνη ενώ μπροστά του απλώνεται η Μεσσηνική πεδιάδα (η «Μακαρία» όπως την ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες.

Στον δρόμο προς την κορυφή του λόφου σώζονται τα λεγόμενα «κυκλώπεια τείχη» που χρονολογούνται από την αρχαιότητα.  Στην ίδια θέση βρίσκεται και το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων. Λείψανα αρχαιοτήτων σώζονται επίσης στην περιοχή του νεκροταφείου του Ελαιοχωρίου. Με την κάθοδο των Σλάβων στην Πελοπόννησο το χωριό ονομάστηκε Γιάννιτσα και έτσι το βρίσκουμε στα χρόνια της επανάστασης του 1821. Το όνομα Ελαιοχώρι δόθηκε το 1927.

Σημαντικό αξιοθέατο του Ελαιοχωρίου είναι η Μονή Δήμιοβας. Το όνομά της είναι σλαβικής προελεύσεως και σημαίνει «κροκοτόπι», δηλαδή τόπο όπου ανθίζει το φυτό «Κρόκος», από το οποίο παράγεται η κίτρινη βαφική ύλη «Ζαφορά».

Κάτω από τη Μονή Δήμιοβας βρίσκεται και ο Πύργος του Ρήγα, καταφύγιο των πολιορκούμενων μοναχών κατά τις επιδρομές, ο οποίος υπέστη σημαντικές ζημιές κατά τον τελευταίο μεγάλο σεισμό της Καλαμάτας.

Το Ελαιοχώρι επίσης είναι η πατρίδα του πατέρα της λαογραφίας Νικολάου Πολίτη του οποίου το όνομα φέρει η κεντρική πλατεία του χωριού.