Χάρμαινα

Η τεχνική της μεταποιητικής κατεργασίας δερμάτων είναι μια παράδοση που «κρατά» στην Άμφισσα από το 1600. Σε μια μικρή συνοικία, τη Χάρμαινα, ήταν συγκεντρωμένα τα Ταμπάκικα ή Ταμπακαριά, τα εργαστήρια που ασχολούνταν με την παραγωγή δέρματος σε εκλεκτές και πρωτότυπες χρωματιστές ποικιλίες που έγιναν περιζήτητες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Σύντομα η Χάρμαινα εξελίχθηκε σε πολυσύχναστο κέντρο βυρσοδεψίας και  έμεινε γνωστή ως συνοικία των ταμπάκηδων.

Οι ταμπάκηδες της Χάρμαινας εργάζονταν σκληρά και αδιάκοπα. Βασικό υλικό τους ήταν το νερό -που έπαιρναν σε μεγάλη αφθονία από την κοντινότερη πηγή της περιοχής- και προσέδιδε στα δέρματα το φημισμένο ανεξίτηλο, στιλπνό, κίτρινο χρώμα τους. Η κατεργασία του δέρματος ήταν ως επί το πλείστον φυτική ενώ η δέψη του γινόταν κατά κύριο λόγο από βελανίδια και ρόδια. Αυτές οι τεχνικές έκαναν τα δέρματα ανθεκτικά, με αποτέλεσμα να μην χρησιμοποιούνται μόνο για την ένδυση αλλά και για την υπόδηση, τις τσάντες, τις περγαμηνές και τη βιβλιοδεσία.

Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και με την εισαγωγή πλαστικών υλικών, η γραφική συνοικία των ταμπάκηδων άρχισε σιγά-σιγά να χάνει την αίγλη της. Σήμερα υπάρχουν στη Χάρμαινα μόλις τέσσερα εργαστήρια που ασχολούνται αποκλειστικά με την κατεργασία δέρματος.

Ο Δήμος Άμφισσας προέβη στην αναπαλαίωση κάποιων ιστορικών κτιρίων της Χάρμαινας με στόχο την καλύτερη αξιοποίησή τους:

• Το κτίριο Τουλασίδι , που παλαιότερα αποτελούσε κοινόχρηστο χώρο των ταμπάκηδων,  χρησιμοποιείται σήμερα ως κέντρο υποδοχής των επισκεπτών.
• Στο «Ταμπάκικο του Κολασμένου» φιλοξενείται η Δημοτική Πινακοθήκη «Σπύρος Παπαλουκάς» όπου εκτίθενται τα ανθίβολα του μεγάλου καλλιτέχνη.
• Το Ταμπάκικο του «Καλλία» μετατράπηκε σε οικία ταμπακικής οικογένειας.

Τέσσερα ακόμη ιδιωτικά ταμπάκικα της Χάρμαινας έχουν αναπαλαιωθεί και ανακαινισθεί ενώ σε ένα από αυτά στεγάζεται σήμερα παραδοσιακό καφενείο.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα: www.harmaina.gr