Κάστρο Λεύκτρου

Το κάστρο του Λεύκτρου βρίσκεται στην κορυφή ενός παραθαλάσσιου λόφου, σε θέση που παλαιότερα ήταν τα αρχαία Λεύκτρα, μεταξύ, δηλαδή, της Στούπας και του σημερινού οικισμού του Λεύκτρου.

Από το κάστρο του Λεύκτρου εποπτευόταν το λιμάνι της περιοχής εξασφαλίζοντας τον έλεγχο σημαντικού περάσματος της οροσειράς του Ταϋγέτου.

Ανάμεσα στα ερείπια του κάστρου του Λεύκτρου ξεχωρίζουν η διαμόρφωση της πύλης εισόδου, οι τοίχοι και τα θεμέλια ενός κτηρίου που ταυτίζεται με την πυργοκατοικία του φρουράρχου, καθώς και μια υπόγεια ορθογώνια δεξαμενή.

Λόγω της περιορισμένης έκτασής του, με περίμετρο 300μ. και σχήμα ωοειδές,  το Κάστρο του Λεύκτρου, εκτιμάται ότι στέγαζε μόνο την φρουρά που ήλεγχε τη θαλάσσια πρόσβαση. Θεμέλια κτισμάτων νοτιοδυτικά του κάστρου του Λεύκτρου ανήκουν πιθανόν σε κτήρια του οικισμού που είχε αναπτυχθεί γύρω από αυτό.

Το κάστρο του Λεύκτρου αναφέρεται στο έμμετρο «Χρονικόν του Μορέως» ως Βeaufort (Ωραιόκαστρο) που χτίστηκε σε μια προσπάθεια του φράγκου πρίγκιπα της Αχαΐας Γουλιέλμου Β΄ Βιλλεαρδουίνου (1245-1278) να καθυποτάξει τους Τσάκωνες και τους Σλάβους του Ταϋγέτου. Είναι λόγω αυτής της μαρτυρίας – μαζί με τα σωζόμενα μορφολογικά χαρακτηριστικά – που η ανέγερσή του κάστρου του Λεύκτρου τοποθετείται στο τρίτο τέταρτο του 13ου αιώνα.