Μονή Βελανιδιάς

Με έτος ίδρυσης το 1679, όπως αναγράφεται στο υπέρθυρο, η Μονή Βελανιδιάς (ή Μονή της Ζωοδόχου Πηγής) βρίσκεται περίπου πέντε χιλιόμετρα βόρεια της Καλαμάτας στο δρόμο που οδηγεί προς τα χωριά Αρτεμισία, Πηγές, Αλαγονία και Νέδουσα, σε υψόμετρο 300-400 μέτρων.

Η Μονή Βελανδιάς πήρε το όνομά της από την αιωνόβια βελανιδιά που δέσποζε στην αυλή της μέχρι το μεγάλο σεισμό του 1884. Σε αυτή τη βελανιδιά αναφέρει ο θρύλος ήταν που βρέθηκε και η ιερή εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής.

Η Μονή Βελανιδιάς, η οποία ήταν αρχικά ανδρικό και από το 1966 γυναικείο μοναστήρι, γιορτάζει την Παρασκευή της Διακαινησίμου (πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα).

Ήταν από τη Μονή Βελανιδιάς που ξεκίνησε ο Παπαφλέσσας στις 23 Μαρτίου 1821 για την απελευθέρωση, την ίδια ημέρα, της Καλαμάτας, της πρώτης ελληνικής πόλης που απελευθερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό. Σε ανάμνηση αυτής της ημέρας, μάλιστα, στις 23 Μαρτίου κάθε έτους η ιερή φλόγα της επανάστασης ξεκινά από τη Μονή Βελανιδιάς και καταλήγει στην πλατεία της Καλαμάτας.

Πολύπαθο μοναστήρι η Μονή Βελανιδιάς υπέστη μεγάλες καταστροφές τρεις φορές: Η πρώτη το 1825 από τον Ιμπραήμ, η δεύτερη το 1943 από τους Γερμανούς και η τρίτη, το 1986 από τον μεγάλο σεισμό. Αλλά και τις τρεις φορές η μονή κατάφερε να ορθοποδήσει και να αναστηλωθεί.

Τα σημαντικότερα μετόχια της Μονής Βελανιδιάς είναι ο Άγιος Δημήτριος στις Τούρλες και ο Άγιος Φανούριος.