Κουρούτες

Στο δρόμο για το χωριό Φουρφουράς του νομού Ρεθύμνου, και σ’ απόσταση περίπου 50 χιλιομέτρων από το Ρέθυμνο, συναντάται ο ορεινός οικισμός Κουρούτες.

Οι Κουρούτες βρίσκονται σε υψόμετρο σχεδόν 500 μέτρων και κουρνιάζουν μέσα στον Ασωμαθιανό Κάμπο, ανάμεσα στους δυτικούς πρόποδες του Ψηλορείτη.

Το όνομα του χωριού Κουρούτες συνδέεται με τους Κoυρήτες, και προέκυψε μετά από μικρές παραλλαγές της λέξης.

Έχοντας τη συνείδηση της ιστορικής τους συνέχειας και τις μαρτυρίες πρώιμων αρχαιολογικών ανασκαφών, οι κάτοικοι του χωριού Κουρούτες, πιστεύουν ότι είναι μακρινοί απόγονοι ημίθεων, που προστάτευαν το Δία από τον πατέρα του Κρόνο.

Σήμερα, οι Κουρούτες συναποτελούνται από δύο συνοικίες, το Πανωχώρι και το Κατωχώρι, με το Πανωχώρι να σφύζει από ζωή. Ο διαχωρισμός των συνοικιών έρχεται από πολύ παλιά, όταν οι μουσουλμανικές οικογένειες κατοικούσαν στο Πανωχώρι, ενώ οι χριστιανοί στο Κατωχώρι. Τα ίχνη των πρώτων είναι ακόμη αισθητά, αφού σώζονται σε παλιά σπίτια, οι αραβικές τους επιγραφές και λογής άλλα σύμβολα.

Οι Κουρούτες συμμετείχαν σ’ όλους τους αγώνες του τόπου για την ελευθερία, και διακρίθηκαν για την αντιστασιακή τους δράση, επανδρώνοντας τις αντάρτικες ομάδες του Ψηλορείτη.

Ο Ι.Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, αποτελεί τον παλιό καθεδρικό του χωριού Κουρούτες.
Μέσα στο χωριό υπάρχουν κι άλλες παλιές εκκλησίες, όπως του Ευαγγελισμού, του Αγίου Ιωάννη, και στο ενδιάμεσο των δύο συνοικιών, το κοιμητήριο με τον σπηλαιώδη ναΐσκο του Αγίου Αντωνίου. Η κεντρική εκκλησία του χωριού σήμερα είναι ο ναός της Ανάληψης στο Κατωχώρι, δίπλα στον οποίο βρίσκεται το πνευματικό κέντρο της ενορίας Κουρουτών.

Ψηλά από τους Κουρούτες, πάνω στις πλαγιές του Ψηλορείτη, και στη θέση Παρδί, βρίσκεται το πετρόχτιστο ξωκλήσι του Αγίου Τίτου, που γιορτάζει στις 25 Αυγούστου κάθε χρόνο και δίνει την ευκαιρία σε πολλούς Κουρουθιανούς, αλλά και επισκέπτες, να σμίξουν και να γιορτάσουν παρέα.