Εργοστάσιο Μεταλλουργίας

Συνυφασμένο με την σύγχρονη ιστορία της Θάσου, ως ένας από τους σπουδαιότερους τόπους παραγωγής σιδήρου της χώρας, το Εργοστάσιο Μεταλλουργίας στέκει ως σήμερα μάρτυρας της «βιομηχανικής εποχής» του νησιού. Βρίσκεται λίγο έξω από τα Λιμενάρια, ακριβώς πάνω από την ομώνυμη παραλία και διατηρεί στο ακέραιο την επιβλητικότητά του, αν και εγκαταλελειμμένο για περισσότερο από μισό αιώνα.

Το Εργοστάσιο Μεταλλουργίας ιδρύθηκε το 1903, από την γερμανική εταιρεία Minengeselischaft Fr. Spidel και θεωρείται από πολλούς εξαίρετο δείγμα βιομηχανικού μνημείου, αντίστοιχο των πιο φημισμένων, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. Οι εντυπωσιακές του καμινάδες διακρίνονται από μακριά ενώ μπορεί κανείς να παρατηρήσει και πως πρόκειται για συγκρότημα κτηρίων, χτισμένων κατά μήκους της πλαγιάς, έτσι που φαίνεται σαν η στέγη του ενός να «αγγίζει» το πάτωμα του άλλου.

Η ιστορία του Εργοστασίου Μεταλλουργίας της Θάσου όμως ήταν πολυτάραχη. Μετά το άνοιγμα από τους Γερμανούς, λειτούργησε μόλις για σχεδόν μια δεκαετία, μέχρι το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1912. Το 1916 μάλιστα εγκαταστάθηκαν εκεί γαλλικά στρατεύματα, προκαλώντας σημαντικές φθορές. Εν τούτοις, το 1925 ανέλαβε τις μεταλλουργικές εργασίες νέα εταιρία, που έδωσε στο Εργοστάσιο Μεταλλουργίας νέα πνοή – αν και εξίσου σύντομη, καθώς ήταν το Κραχ του ’30 που αυτή τη φορά έβαλε φρένο στην βιομηχανική παραγωγή. Την περίοδο 1933-1936 επαναλειτούργησε, όπως και μεταξύ 1950-1962 – για τελευταία όμως φορά.

Από το 1963 το Εργοστάσιο Μεταλλουργίας παραχωρήθηκε στο ελληνικό κράτος και έκτοτε καμία παρέμβαση ή αξιοποίηση δεν έχει υπάρξει.