Βουνάρια

Τα Βουνάρια, είναι παραθαλάσσιο χωριό στο νομό Μεσσηνίας και βρίσκεται νοτιοδυτικά, χτισμένο πάνω σε μια τοξοειδή σειρά καταπράσινων γήλοφων. Από τους γήλοφους αυτούς, τα βουναλάκια, πήρε και το όνομά του. Λέγεται μάλιστα πως στο μέρος που βρίσκονται σήμερα τα Βουνάρια, ήταν χτισμένες οι αρχαίες Κολονίδες, ενώ στην κορυφή του βουνού στα Βουνάρια βρισκόταν ο αρχαίος ναός του Ποσειδώνα.

Αυτό που δίνει ιδιαίτερη ομορφιά στο χωριό Βουνάρια είναι το παραδοσιακό του χρώμα. Τα σπίτια του όλα σχεδόν είναι πλινθόκτιστα με μπαλκόνι και στέγη από κεραμίδια. Η εκκλησία του χωριού, ο Ιερός Ναός της Ευαγγελίστριας, είναι χτισμένη από πέτρα, σε βυζαντινό ρυθμό.

Από τα Βουνάρια θα πάτε στην πολυσύχναστη παραλία Περούλια  και στην λιγότερο γνωστή και απόμερη, τις Κολονίδες  .

Στις 25 Μαρτίου 1821, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 διεξήχθη κοντά στα Βουνάρια μάχη ανάμεσα στους Έλληνες και τους Οθωμανούς, που έληξε με μεγάλη νίκη των Ελλήνων Επαναστατών, μια από τις πρώτες νίκες του Αγώνα για την Απελευθέρωση.

Τα Βουνάρια έχουν πληθυσμό 226 κατοίκων, οι οποίοι ασχολούνται με παραδοσιακές αγροτικές καλλιέργειες, την παραγωγή ελαιολάδου και σταφίδας, αλλά και τον τουρισμό. Επίσης είναι γνωστοί στο χώρο της λαϊκής τέχνης για την επιδεξιότητά τους στην αγγειοπλαστική, την οποία σύμφωνα με την τοπική παράδοση της ευρύτερης περιοχής εισήγαγε εκεί ο ιδρυτής των αρχαίων Κολωνίδων, Κόλαινος. Από τα Βουνάρια καταγόταν ο ποιητής Γιάννης Καμβύσης.