Φαράγγι Πατσού

Το φαράγγι Πατσού βρίσκεται 8 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της μονής Αρκαδίου, 30 περίπου χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο  και είναι ένα από τα πιο όμορφα και πράσινα φαράγγια όχι μόνο του νομού Ρεθύμνου, αλλά και ολόκληρης της Κρήτης.

Με πολλά τρεχούμενα νερά όλο το χρόνο, μικρές λίμνες αλλά και καταρράχτες, καθώς και υπεραιωνόβιους πλατάνους, το φαράγγι Πατσού με συνολικό μήκος 5 χιλιομέτρων και σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από τον οικισμό της Πατσού, φιλοξενεί περίπου 80 είδη χλωρίδας και 24 είδη πανίδας, εκ των οποίων πολλά  αποτελούν προστατευόμενα είδη.

Το όνομά του ως φαράγγι Πατσού προέρχεται από το ομώνυμο χωριό της περιοχής, ενώ η δεύτερη ονομασία του ως φαράγγι Αγίου Αντωνίου προέκυψε από το σπηλαιώδη ναό αφιερωμένο στον άγιο που βρίσκεται μέσα στα βράχια και λίγα μέτρα από την είσοδό του. Αξιοπερίεργο είναι ότι από τα βράχια κρέμονται πολλά αναθήματα και «τάματα» που αποτελούν συνέχεια της λατρευτικής παράδοσης, στο οποίο κάποτε λατρευόταν ο «Κραναίος Ερμής». Ως το εκκλησάκι και για μερικές εκατοντάδες μέτρα παρακάτω, το μονοπάτι του φαραγγιού είναι αρκετά βατό, ακόμα και για αρχάριους και από εκεί ξεκινάει για να καταλήξει ως το φράγμα. Από εκεί και πέρα, το μονοπάτι έχει καταστραφεί εν μέρει και είναι για πιο έμπειρους πεζοπόρους με εξοπλισμό.

Σύμφωνα με τις ανασκαφές που έγιναν στο φαράγγι Πατσού, ήρθαν στο φως ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα εδώλια και όστρακα από την υστερωμινωική περίοδο, ως τα γεωμετρικά, τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια. Κάποια εξ αυτών βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου και κάποια στο Μουσείο της Οξφόρδης.

To φαράγγι Πατσού, ένας μικρός βοτανικός κήπος με γιγάντια πλατάνια, μικροσκοπικές σολενόψις (Solenopsis Minuta) και ενδημικά βερμπάσκο (Verbascum Arcturus).  θεωρείται εύκολο στη διάβασή του και αξιοποιημένο από τη δασική υπηρεσία, ενώ διαθέτει υποδομή για πικ-νικ, πηγή με συνεχώς τρεχούμενο νερό και παρατηρητήριο πουλιών.