Μονή Δισκουρίου

Η μονή Δισκουρίου στο νομό Ρεθύμνου  βρίσκεται 43 περίπου χιλιόμετρα ανατολικά του Ρεθύμνου και θεωρείται μια από τις παλιότερες μονές σε όλη την Κρήτη.

H παράδοση αναφέρει ότι στη θέση της μονής  Δισκουρίου υπήρχε στην αρχαιότητα ιερό των Διοσκούρων, χωρίς όμως να έχει αποδειχθεί. H σύνδεση, πάντως, της περιοχής με το όνομα του Δία δεν είναι τυχαία. H μονή Δισκουρίου είχε μια ξεχωριστή σχέση με το ιερό όρος, αλλά και με το Iδαίον Άνδρον, ενώ η παλαιότητά της αποδεικνύεται και από την ύπαρξη ενός σπουδαίου κατάγραφου βυζαντινού ναού του Aγίου Iωάννου του Προδρόμου.

Tο κτιριακό συγκρότημα οικοδομήθηκε αρχικά κατά την τελευταία περίοδο της ενετοκρατίας, με ελάχιστα στοιχεία να έχουν απομείνει αναλλοίωτα λόγω των πολλών καταστροφών και παρεμβάσεων που υπέστη το μοναστήρι τον 20ό αιώνα.

Στην αυλή της μονής Δισκουρίου υπήρχαν οι τάφοι των επισκόπων Παρθενίου και Mελετίου και του οπλαρχηγού Παύλου Nτεντιδάκη. Tο μικρό καθολικό, αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο, βρίσκεται περίπου στο κέντρο της αυλής. Στο τέμπλο του υπάρχει η χρονολογία 1830, ενώ στην παλιά φορητή εικόνα του Αγίου Γεωργίου που υπάρχει στο ναό, ορκίζονται όσοι βοσκοί κατηγορούνται για ζωοκλοπές και τις αρνούνται.

Kατά την επανάσταση του 1821, η μονή Δισκουρίου πυρπολήθηκε και καταστράφηκε από τους Tούρκους. O σεισμός της 12ης Oκτωβρίου 1856 που έπληξε σχεδόν ολόκληρη την Kρήτη, προκάλεσε μεγάλες ζημιές εκ νέου στη μονή, μετά την αποκατάσταση των περισσότερων ζημιών που είχαν προκαλέσει οι καταστροφές από την επανάσταση του 1821. Kατά την επανάσταση του 1866, υπήρχε στον χώρο της επαναστατικό κέντρο και έδρα της επαναστατικής επιτροπής, αλλά χρησιμοποιήθηκε και ως αποθήκη τροφίμων και πυρομαχικών, ενώ φιλοξένησε και αγωνιστές και παρείχε τις πρώτες βοήθειες. Kατά το τελευταίο έτος της επανάστασης, η μονή Δισκουρίου πυρπολήθηκε ξανά από τους Tούρκους.

Tο 1935 προσαρτήθηκε στη μονή Xαλέπα αποτελώντας μετόχι της, κάτι που ισχύει ισχύει μέχρι σήμερα.