Φέρες
Οι Φέρες, κωμόπολη του Έβρου, βρίσκονται 28 χιλιόμετρα από την Αλεξανδρούπολη και 6 χιλιόμετρα δυτικά του ποταμού Έβρου. Ένα κράμα παραδόσεων, ηθών και εθίμων όλων των φύλων που συνυπάρχουν εδώ, δίνουν στον επισκέπτη μια αίσθηση πολυφωνίας και πλούσιας κοινωνίας.
Στην ημιορεινή τοποθεσία των Κοίλων, λίγα χιλιόμετρα βόρεια των Φερών, τα ευρήματα μαρτυρούν ανθρώπινη παρουσία ήδη από την παλαιολιθική εποχή. Οι Φέρες ιδρύθηκαν γύρω από την οχυρωμένη μονή της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας, την οποία ίδρυσε ο σεβαστοκράτορας του Βυζαντίου Ισαάκιος Κομνηνός τον 12ο αιώνα. Την περίοδο αυτή η περιοχή ονομαζόταν Βήρος, δηλαδή τόπος κοντά σε βάλτους. Η πόλη που δημιουργήθηκε γύρω από τη μονή πήρε το όνομα Βήρα.
Διακόσια χρόνια μετά, η Βήρα ερημώνεται και το 1357 υποδουλώνεται στους Οθωμανούς Τούρκους. Η πόλη μετονομάζεται σε Φέρες και η Παναγία Κοσμοσώτειρα γίνεται τέμενος.
Η πόλη θα επανέλθει οριστικά στο ελληνικό κράτος το 1919, μαζί με όλη την υπόλοιπη Δυτική Θράκη. Μετά τη συνθήκη της Λοζάνης του 1923 και την ανταλλαγή των πληθυσμών, στις Φέρες κατοίκησαν πολλοί πρόσφυγες από την Μικρά Ασία.
Στις Φέρες εκτός από την Παναγία Κοσμοσώτειρα, αξίζει να επισκεφτείτε την Λαογραφική συλλογή του Νίκου Γκότση, ένας συλλεκτικός πλούτος από αντικείμενα που αναφέρονται στους κατοίκους των Φερών που ήρθαν από την Ανατολική Θράκη.
Από τις Φέρες μπορείτε να επισκεφθείτε τον Αρχαίο Δορίσκο, τον λόφο απ’ όπου, σύμφωνα με μελέτες, έκανε ο Ξέρξης την καταμέτρηση των μυριάδων που αποτελούσαν την στρατιά του κατά τους Περσικούς πολέμους, το 480 π.Χ.
Οι Φέρες αποτελούν αφετηρία και για εξορμήσεις στο Δέλτα του Έβρου, με το τουριστικό κέντρο έξω από την πόλη, να παρέχει στους επισκέπτες όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Μπορείτε επίσης να περπατήσετε κατά μήκος του Βυζαντινού Υδραγωγείου λίγο έξω από την πόλη και να σταματήσετε στη Μεγάλη Βρύση με το χωνευτικό νερό.
