Λοφοσειρά Ελληνικά

Η λοφοσειρά Ελληνικά εκτείνεται σε μήκος ενός χιλιομέτρου, περίπου παράλληλα με τον δρόμο Τρίπολης – Καλαμάτας, 11 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης. Παρουσιάζει έντονο αρχαιολογικό ενδιαφέρον καθώς η παρουσία επιφανειακών ευρημάτων και μνημείων, κατέδειξε την συνεχή κατοίκηση και σημαντικότητα του χώρου από τα μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ. μέχρι σχεδόν τα νεώτερα χρόνια. Εξάλλου, στη βορειότερη κορυφή της λοφοσειράς Ελληνικών εντοπίζεται και η ακρόπολη της αρχαίας Θουρίας, σημαντικότατης πόλης των κλασικών χρόνων.

Στη μακρόστενη λοφοσειρά Ελληνικών, έχουν βρεθεί συνολικά 13 θαλαμοειδείς μυκηναϊκοί τάφοι με εξαιρετική αρχιτεκτονική και οι περισσότεροι με μνημειώδεις διαστάσεις. Από τα σημαντικότερους τάφους στην περιοχή είναι ο ηγεμονικός θολωτός μυκηναϊκός τάφος με διάμετρο ταφικού θαλάμου 10,30 μέτρα που εντοπίστηκε 600 μέτρα δυτικά της λοφοσειράς. Αν και συλημένος κατά την αρχαιότητα ο τάφος αυτός της λοφοσειράς Ελληνικών, διατήρησε πλήθος αρχαιολογικών μαρτυριών τόσο των προϊστορικών χρόνων, όσο και των ιστορικών περιόδων της ιστορίας της Μεσσηνίας. Χρονολογείται στα 1750-1400 π.Χ..

Μεταξύ των μυκηναϊκών ευρημάτων στη λοφοσειρά Ελληνικά ξεχωρίζουν τρία σφραγιστικά χρυσά δακτυλίδια με ανάγλυφες παραστάσεις που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας.